Kochał ludzi, kochał życie. Był pomocny i uśmiechnięty. Miewał swoje gorsze chwile, ale kto z nas ich nie ma? Z różnych zakrętów wychodził na prostą, zwłaszcza w ostatnich latach kiedy bardzo się ustatkował. Miał wielki talent i serce do czucia sztuki. Celowo nie napiszę fotografii, bo działał znacznie szerzej. Łączył pasje do muzyki, wideo, fotografii czy malarstwa – o tym ostatnim nie każdy wiedział.

Bartka nie dało się zamknąć w schemat, czy szablon. Często chadzał własnymi ścieżkami, nie lubił „autostrad”, nie szedł na skróty. Nie interesował go aplauz, czy poklask. Był bardzo wrażliwy i skromny. Każdy, kto spotkał go na swojej drodze potrafił jednym tchem wymieniać jego przymioty. Był wirtuozem grafiki. Zatracał się w twórczości, dogłębnie studiując ciekawe zagadnienia. Dla wielu pozostanie niedoścignionym mentorem Photoshopa, choć programami graficznymi żonglował w sposób jakby nie istniały dla nich jakiekolwiek granice. Swoją wrażliwość często chował pod przykrywką luzaka. Tak było czasem łatwiej. Jego ogromne poczucie humoru i bezpośredniość bawiły do łez. Nagrywane filmiki, czy śmieszne komentarze będą z nami jeszcze przez długi czas. Potrafił rozmawiać na wiele tematów i jeśli komuś ufał z niezwykłą pokorą słuchał. Każdy kto znał Bartka wie, że serce miał wielkie! Zatrzymało się jednak w styczniu 2024 roku.

Żegnaj przyjacielu!